badroad.bandcamp.com press-release:
Всем привет!
Друзья, мы с радостью хотим представить вам одиннадцатый релиз издательства - дебютный альбом калужской сладж-банды Remote. Сквозь дым и летнюю жару, наполненный фузом и злостью - прошу вас встречайте - Great Bong Of Buchenwald.

Посыпайте головы пеплом и взрывайте джоинты, братва - это сделано в России!

Релиз уже доступен у нас в дистро в формате диджипака с убийственным оформлением от Maria Phobia Art.
vk.com/badroad?w=wall-30861555_379


Dutch darkentries.be review by Henk Vereecken:
"Van deze band uit Kaluga, een middelgrote stad van dikke 300.000 inwoners op 200 km van Moskou, bespraken we onlangs nog het tweede album “The Gift” uit 2016.

Remote spelen ultralogge stonerdoom met een fikse portie vuile, vettige sludge. Die sludge invloeden zijn in de eerste plaats te horen in de vocals; de zanger heeft een indrukwekkende, uitermate vettig rochelende grunt als van een Ork met keelkanker. Remote is dus een ultra heavy band, opgericht in 2011 door Pavel (gitaar), Evgeny (bass, vocals) en drummer Roman. Deze laatste werd in 2013 vervangen door Nikita, die ook al op dit album te horen is. De band treedt trouwens erg vaak op in de regio van Moskou en speelde al op diverse sludge/doom metal festivals.

Remote lieten voor het eerst van zich horen met de atmosferische doom metal EP "Dualism", maar op de volgende release, de single "Oymyakon" veranderde de muzikale richting naar stonermetal. In 2014, na de drummerwissel, verscheen het debuutalbum "The Great Bong of Buchenwald" (6 tracks, 42 minuten speelduur) op Bad Road Records.

Bad Road Records ligt momenteel op apegapen en het is niet duidelijk of het label ooit nog terugkomt. Hun back stock gaven ze door aan hun Russische collega’s van het noname666/Addicted label, dat nu dus verantwoordelijk is voor distributie en promotie van dit materiaal. De besproken albums zijn dus al wat ouder, maar de digitale release op bovenstaand label is nieuw.

Omwille van de hoes van "The Great Bong of Buchenwald" kregen Remote indertijd dikke ambras met Bandcamp waar men niet kon vatten dat het allemaal één groteske grap was. In de bands op dit label zit nochtans niet enkele fascist, verzekert men ons bij het label. De grootvaders van de bandleden en de mensen achter het label vochten bijna allemaal in WOII tegen de nazi’s en velen sneuvelden in deze gruwelijke oorlog. Trouwens, fasco’s zitten doorgaans niet aan de weed of hangen niet aan de bong, die zitten eerder aan de coke of aan de amfetamines. “Nazi’s auf Speed” is een song van de antifa-band Die Krupps en die is historisch correct (Pervitine heette de Wehrmacht drug – het was de molecule methamfetamine - en ook de Führer was er hopeloos aan verslaafd en liet zich dagelijks door zijn lijfarts een megadosis in de aders spuiten). Het straffe is dat toen de originele hoes van "The Great Bong of Buchenwald" opnieuw werd geüpload op de eigen Bandcamp site van Remote in plaats van die van het Bad Road label, dit tot op heden gewoon mocht blijven staan…

Voor wie niet zou weten wat een bong is: een bong is een soort waterpijp maar dan specifiek bedoeld en ontworpen om marihuana of hasj mee te smoren. Het grootste verschil tussen een bong en een gewone waterpijp is de dikte van de buis waardoor gerookt wordt. Deze is bij een bong extra groot om veel rook te kunnen bevatten. En dat brengt ons ineens bij het geliefde thema van de band: druggebruik, maar dat had u waarschijnlijk al wel door. Het thema komt op dit album het meest expliciet naar voren in de song “Doped”.

Vijf middellange tracks staan er op het album, in lengte variërend van 4 tot 10 minuten (“Oymyakon”, “150”, “Doped”, “Pandemonium”, “Lilies” en “Ashes To Ashes”). Op dit eerste album had de sound van Remote nog wel erg veel weg van hun Amerikaanse collega’s van Bongzilla, het volgende album “The Gift” klinkt al iets minder ‘smokey’.

Mijn favoriete song op dit album heet “Ashes To Ashes” en is allerminst een David Bowie cover maar wel het summum van sludgy stonerdoom en tevens ook de meest melodieuze song van het album (al is dat relatief natuurlijk). Alle lyrics van het album zijn in het Russisch (niet dat je er door de rochelende grunt een jota van zou verstaan als het pakweg in het Engels zou zijn) maar google translate is your friend en de vertaling naar het Nederlands van de lyrics van deze slotsong levert pareltjes op als ‘Wilde kudde / honden der heiligen / Rust in vrede / in stukken / stof tot stof / leg je lichaam op het hakblok / as tot as / maak je klaar voor hel en hel / huil harder, huil! / je leven is nu een vuilnisbelt’ en verder ‘je lichaam wordt geketend door angst / as tot as / wat er nog van je over is zal door de wind verstrooid worden’ en nog ‘in de stront vertrapt / stof tot stof / as tot as / je zult weten hoe je tegen de wind in moet pissen’ en andere hilarische ongein.

Mijn tweede favoriet is de song “150”, die een soort parodiërende ode blijkt te zijn, nu eens niet aan marihuanagebruik maar aan het alcoholisme (een nationaal probleem in Rusland) met lyrics als (google translate): ‘wazige blik / giftige rivieren in mijn aderen / ethanol briesje zal een droge oase verfrissen / graaft het lichaam op van onder een laag braaksel en vuil / ik ben weer genezen / slang groen drankje / hersenen verpletterd / mijn lever groeit met benijdenswaardige vooruitgang / mijn rotte lichaam zal geen verlies zijn voor de wereld / elke keer ben ik overtuigd dat het beter is om voor altijd dronken te zijn / nog honderdvijftig druppels van een gezonde geest oplossen in een gelukzalige glimlach van oor tot oor’.

Dit album is een mooie aanwinst voor de liefhebber van doomy sludge en extreme stonerdoom met trage, laag grindende gitaren en een morbide grunt. Ik vind het tweede album “The Gift” (dat we vorige maand bespraken) misschien net iets sterker maar op dit eerste album staat dan weer hun allerstrafste song: “Ashes To Ashes”.

8/10"
www.darkentries.be/nl/recensies/remote-the-great-bong-of-buchenwald/



Italian thepitofthedamned.blogspot.com review by Francesco Scarci:
"Buchenwald fu uno dei più importanti campi di concentramento e sterminio durante la Seconda Guerra Mondiale, argomento non proprio simpatico in questo periodo storico. Tuttavia, la presente uscita si riferisce ad un album, 'The Great Bong of Buchenwald', rilasciato in realtà nel 2014 dalla Bad Road Records e ripreso lo scorso anno dall'Addicted Label per promuoverlo ad un pubblico ben più ampio, non ha nulla a che fare con il nazismo essendo focalizzato sull'uso delle droghe. Quello dei Remote, band originaria di Kaluga che da poco abbiamo recensito anche con la loro release 'The Gift', è infatti un altro disco rimasto nascosto nel cassetto e che propone, come già raccontato in precedenza, un mix ostico e corrosivo di sludge, psych e doom, che trova nel death l'unico punto di contatto grazie ad un growling vetriolico. Il trio comunque si diletta nel muoversi tra i generi sopraccitati con spunti più o meno interessanti che vedono nelle esplosioni chitarristiche o in assoli lisergici ("150"), forme più o meno indovinate della loro espressione musicale. Non mi avevano entusiasmato con 'The Gift', non lo fanno certo oggi, anche se devo ammettere che alla fine, ho apprezzato maggiormente questo lavoro rispetto a quello che sarà il successivo. Complice una serie di brani che i nostri mettono in fila con maggior convinzione, ossia l'allucinata "Doped" tra stoner e psichedelia, la successiva "Pandemonium", entrambe nel loro incedere, evocano un che degli americani Bongzilla e ovviamente degli Eyehategod che già avevo evidenziato in 'The Gift'. Per il resto, i nostri sono buoni mestieranti, che non hanno certo inventato l'acqua calda, ma che comunque sanno come mettere in fila tre note sensate, soprattutto nella conclusiva "Ashes to Ashes", ubriacante emblema desert stoner doom dei Remote. Ultima mezione con plauso, alle sempre meravigliose copertine dei dischi, oniriche."
thepitofthedamned.blogspot.com/2022/05/remote-great-bong-of-buchenwald.html




Italian arlequins.it review by Giovanni Carta:
"Suoni barbarici da una Russia che tentava di coniugare a proprio modo un ormai classico binomio fatto di doom/sludge metal con sonorità fumose in adorazione di marija, senza andare tanto per il sottile a dire il vero, accanendosi sugli strumenti appunto come barbari, un'attitudine a dir poco rude e magari stereotipata che rappresenta(va) spesso il minimo sindacale richiesto dal genere musicale in questione... “The Great Bong Of Buchenwald” è dunque il primo album dei Remote, trio basso/chitarra/batteria di Kaluga, tipica città siderurgica della Russia occidentale e presumibilmente fonte anche di un certo livello di alienazione; il bizzarro ed inquietante titolo del disco viene ben rappresentato dalla copertina, vagamente di cattivo gusto ma che può avere un suo perché se osservata nella giusta prospettiva. L'approccio musicale è ancora forse un po' troppo derivativo per andare poco oltre la sufficienza: le vocals del bassista Evgeny quasi onnipresenti ed urlanti sopra le righe non aiutano particolarmente a rendere accattivante il Bong, mentre le cose più interessanti le possiamo ascoltare dal chitarrista Pash, impegnato a recuperare con discreto stile certe sonorità cariche di tensione vintage sabbathiane ed acide, diligentemente fuzzate ed heavy da manuale stoner/doom. Quindi non propriamente un disco memorabile, “The Great Bong Of Buchenwald” può essere sicuramente interessante giusto per i cultori del genere... A dire il vero con i lavori successivi, pur mitigando decisamente il lato “psichedelico” per una visione radicata verso un doom metal più heavy e classico, i Remote dimostreranno di saper affinare e maturare, per così dire, il loro songwriting... Questa però è davvero un'altra storia che al momento, vista la situazione, non si sa proprio come e dove andrà a finire!"
www.arlequins.it/pagine/articoli/alfa/corpo.asp?iniz=R&fine=S&ch=7394